طرح بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهر اسفراین با هدف تهیه سندی برخوردار از نگاهی ویژه و به منظور هدایت و کنترل مداخلات در پهنه‌های شناسایی شده فرسوده بافت شهر در مساحتی معادل 110 هکتار و در قالب دو پهنه مرکزی پیرامونی(کشتان)، به منظور احیای بافت و بازگرداندن سرزندگی و حیات اجتماعی، انسجام کالبدی، پاسخگویی عملکردی و رونق اقتصادی به آن در دستور کار قرار گرفت.
مطالعات طرح بهسازی و نوسازی بافت فرسوده اسفراین در سه سطح صورت پذیرفت: در سطح نخست محدوده بافت فرسوده، با نگاهی شهرنگر مورد مطالعه قرار گرفت و در هماهنگی با طرح‌های بالادست، جایگاه محدود در مجموعه شهری و راهبردهای هدایت کننده مداخله در آن تدوین شد. در سطح دوم و بر مبنای راهبردهای قبلی ساختاری در قالب یک چارچوب طراحی شهری جهت هدایت و کنترل توسعه و بازبینی طرح تفصیلی و با بررسی دقیق و گونه‌شناسی فرسودگی‌ها و سیاست‌‌گذاری و ارایه ضوابط و مقررات ساختمانی تهیه شد. در سطح سوم نیز، پروژه‌های پیشگام توسعه و مداخله در بافت معرفی و پس از امکانسنجی اولیه مورد ارزیابی و اولویت‌بندی قرار گرفت.
براین مبنا، پهنه‌ فرسوده میانی، در افق طرح، مرکز شهری توسعه یافته به لحاظ کشاورزی و صنایع تبدیلی و برخوردار از مطلوبیتی مقصدی در جلب گردشگران ناحیه‌ای است که برای دستیابی به اقلیمی معتدل و سیمایی سرسبز و پرآب و با توجه به اهمیت آن در ورزش‌های بومی به اسفراین سفر می‌کنند و براین اساس در گام نخست متشکل از محلات مسکونی مبتنی بر الگوهای معاصر و پایدار،در همنشینی پهنه‌های سکونتی، خدماتی، باغات و نهرهای جاری خواهدبود و نیز نقش خود را در پذیرش طیف وسیعی از مراکز کار و خرید، امکانات شهری، سرزندگی مرکز شهری، گردشگری و گذران اوقات فراغت گسترش داده و علاوه بر هویت و نقش مرکز شهری، با احیای هویت تاریخی مجموعه‌ای از بناهای معاصر، خیابان‌های فعال و فضاهای همگانی پویا خواهد بود.