مطالعات این طرح در سه سطح صورت پذیرفت: در سطح نخست محدوده بافت فرسوده، با نگاهی شهرنگر مورد مطالعه قرار گرفت و در نتیجه گونه شناسی ،در بافت فرسوده این شهر سه گونه بافت قدیم (باارزش)، میانی و پیرامونی (حاشیه ای) مورد شناسایی قرار گرفت. در سطح دوم، در مرحله شناخت انواع گونه های بافت فرسوده به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفت و درنهایت در یک جمع بندی کلی گونه های مختلف با یکدیگر مقایسه و ضعف و کاستی هریک مشخص شد که منتهی به تدوین اهداف و راهبردها ، سیاست‌‌گذاری و ارایه ضوابط و مقررات ساختمانی به تفکیک هر گونه گردید. در سطح سوم نیز، پروژه‌های پیشگام توسعه (پروژه های محرک توسعه) و مداخله در بافت معرفی و پس از امکانسنجی اولیه مورد ارزیابی و اولویت‌بندی قرار گرفت.
براین مبنا ، در افق طرح، بافت قدیم شهر بابل قلب تاریخی شهر و کانون تبلور حیات تجاری و هویت اجتماعی شهر است که با فعالیت های تجاری و خدماتی در مقیاس شهر و فراشهر در زمینه ای از راسته های فعالیتی متمایز و متشخص، بستری اشتغال زا برای کار و فعالیت فراهم ساخته است. محلات مسکونی آن دارای ساختار ارگانیک بافت های قدیمی و برخوردار از اصول حاکم بر فضاهای شهری این نوع بافت است و با بهره مندی از زیرساختهای کارآمد شهری و امتزاج الگوهای معماری قدیم و جدید و تراکمی متوسط ، نمایانگر زندگی جدید در ساختار کهن محلات مسکونی است.
بافت میانی با فعالیت های همپیوند با ساختار فعالیت های شهری بافت قدیم و محلات سرزنده ، پایدار و با هویت ، مقصد فعالیت های تجاری ، آموزشی و فرهنگی است. و بافت پیرامونی شامل محلات مسکونی سرزنده و پایدار و مبتنی بر الگوهای معاصر است و همنشینی متعامل و سازگار پهنه های سکونت و راسته های فعالیتی در این بافت از یک سو موجد بستر مناسبی برای سکونت و از سوی دیگر به سبب رونق خدمات پذیرایی – گردشگری در جوار محورهای ورود به شهر و فعالیت های تولیدی صنعتی درون بافت، موجد اشتغال برای ساکنین آن است.