اولین نسخه آیین‌نامه طراحی معابر شهری در سال ۱۳۷۳ مصوب و در سال 1375 توسط وزارت مسکن و شهرسازی منتشر شده است. در سال 1399 و پس از پس از ۲۶ سال، با توجه به نیازهایی که وجود داشت، آسیب‌شناسی این آیین نامه انجام‌‌شده و نظر به رویکردهای نوین و اقتضائات زمان در طراحی‌های شهری، در نسخه دوم و به‌روزرسانی شده آن، در سال ۹۹ تصویب شد.

دلایل ویرایش جدید آیین‌نامه طراحی معابر شهری

1- تغییر رویکرد جهانی طراحی معابر شهری، طی سالیان اخیر از خودرومحوری به انسان‌محوری
2- تغییر رویکرد اصول توسعه با رویکردهای پایدار و طرح خیابان‌ با اولویت به شیوه‌های پیاده، دوچرخه و حمل‌و‌نقل همگانی
3- تاکید برای افزایش ایمنی عابران پیاده، پیوستگی شبکه پیاده روی در شهرها برای تمام اقشار جامعه از قبیل افراد سالخورده و ناتوان و معلولان
4- بهره‌گیری از آیین‌نامه‌های معتبر طراحی معابر شهری دنیا و مطالعات تطبیقی گسترده‌ای از مراجع مختلف نظیر، آشتو، راهنمای طراحی خیابان‌های شهری (NACTO)، آیین‌نامه‌های طراحی راه‌های کالیفرنیا (HDM) و چند نمونه از کشور‌های استرالیا، کانادا، هند، انگلیس و دیگر کشور‌ها