محدوده بافت فرسوده شهر مسجدسلیمان، در 20 محله از 25 محله شهر و به صورت پهنه های منفصل و پراکنده از شمالی ترین تا جنوبی ترین بخش شهر پراکنده است.
بر اساس آمار مربوط به سرشماری سال 1385، جمعیت ساکن در این محدوده، 50584 نفر برآورد شده که معادل 50 درصد از جمعیت کل شهر است.
محدوده بافت فرسوده شهر مسجدسلیمان، علاوه بر مشکلات عمومی که غالب بافت های فرسوده شهرها دارند، مشکلات منحصر به فردی دارد که برخی از آنها به صورت محدودیت های جدی در نوسازی بافت فرسوده خود را به رخ می کشند؛ قرارگیری محلات بر روی ارتفاعات و شیب تند و صعب العبور، دسترسی به غالب ابنیه و توسعه تأسیسات زیرساختی در محلات را دشوار نموده است. همچنین عبور مسیل های متعدد از درون شهر و قرارگیری چاه های نفت و گاز در درون و حاشیه آن، موجب مشکلات حاد زیست محیطی در محلات شده که کیفیت زندگی و سطح رفاه اجتماعی این بافتها را به شدت کاهش داده است.
نامشخص بودن وضعیت مالکیت غالب اراضی شهر و سند نداشتن درصد بالایی از ابنیه، نیز یکی از موانع مهم در برنامه ریزی و اقدام برای احیا بافت های فرسوده این شهر است