اقامتگاه بوم گردی نوعی تاسیسات گردشگری است، که با الهام گرفتن از میراث تاریخی و طبیعی منطقه و بر اساس الگوهای معماری بومی، و در راستای الگوهای توسعه پایدار و احترام به فرهنگ و محیط زیست بنا می‌شوند. بر این اساس، هدف پروژه اقامتگاه بوم گردی قدیم‌خونه گیلان بر پایه استفاده از الگوها، روش‌ها و جزییات اجرایی خانه‌های بومی گیلان و نیز معیارهای معماری پایدار، برای ساخت یک مجموعه اقامتی منطبق با نیاز های امروزی گردشگران شکل گرفت.
بوم کلبه «قدیم خونه» واقع در روستای لسکوکلایه با جمعیت 1715 نفر واقع در دهستان کیاشهر، بخش کیاشهر، از شهرستان آستانه اشرفیه می‌باشد. زمین مورد نظر در منتهی الیه روستای لسکوکلایه واقع شده است که تقریبا از سه سمت با اراضی کشاورزی (شالی کاری) و باغ محصور شده است.
طرح امکان‌سنجی اقامتگاه بوم گردی قدیم خونه (لسکوکلایه گیلان)
ایده های معماری بوم گردی قدیم خونه
یکی از ایده های اصلی، ساخت فضایی برای ماندن بود. اقامتگاه قدیم‌خونه باید بر‌خلاف الگوهای رایج فضاهای اقامتی غربی (هتل)، فضایی برای توقف کوتاه نبوده و خود به تنهایی فضایی برای مکث و ماندن به‌وجود می آورد. در قدیم‌خونه با استفاده از الگوهای معماری بومی گیلان سعی شده است فضایی برای حضور, تعامل افراد و لمس همه‌جانبه معماری بومی گیلان از نزدیک پدید آید. این حضور، حضوری متفاوت از لابی هتل های مجموعه‌های اقامتی بوده و توام با درک بی واسطه فضایی است که افراد تا پیش از این در قاب‌های تصویر مشاهده کرده بودند.
فرآیند ساخت اقامتگاه بومگردی قدیم خونه
بوم کلبه «قدیم خونه» شامل دو بخش مرمت بناهای موجود و اجرای بنای جدید در شمال قطعه زمین اول بود و در هر دو بخش نیز تلاش بر این شد که از معماری بومی گیلان حداکثر استفاده برده شود.
بر این اساس در بخش مرمتی، ساختمان مسکونی همچنان کاربری مسکونی خود را حفظ کرد و ساختمان انبار نیز تبدیل به آشپزخانه و نهارخوری و سرویس بهداشتی شد.
قسمت نوساز مجموعه شامل یک بنای دو طبقه، مطابق با اصول معماری بومی منطقه است. این بنا به مانند بناهای قدیمی این منطقه به روی پایه‌های چوبی قرار گرفته که کف طبقه اول و ستون‌های نگهدارنده بنا بر روی این پایه‌های چوبی استوار می باشد. بن مایه قدیم‌خونه تماما بر اساس الگوهای معماری بومی و نیز معماری پایدار بنا شده است.
جزییات اجرایی اقامتگاه بومگردی قدیم خونه
چوب های کرسی بنا (شکیل)
چوب های کرسی بنا (شکیل) در ردیف 3 و 4 ، با نام فیک، چوب های متعلق به خانه های بومی قدیمی بودند که امروزه برای ساخت خانه های جدید تخریب و به کارگاه‌های تولید ذغال، فروخته می‌شوند و ما با جمع آوری این چوب‌ها از این کارگاه‌ها، فرصت دوباره زیستن در یک بنای جدید را به آن‌ها دادیم.
چوب های کرسی (شکیل)
چوب های کرسی (شکیل) در ردیف 5 و 6 با نام بنه دار و سرکش که به عنوان تیر اصلی و تراز کننده بنا مورد استفاده قرار می‌گیرد، در واقع تیرهای برق محلی برای سال 1975-1974 بودند و با جایگزین کردن این تیرهای قدیمی با تیرهای بتنی جدید توسط اداره برق منطقه‌ای در حال از بین رفتن در انبار بودند که با مساعدت اداره برق محلی توانستیم بن‌مایه بنای جدید قدیم‌خونه را، با مصالحی 50 ساله بنا کنیم.
سازه سقف
سازه سقف از دو ردیف تیرهای چوبی فرعی (آجار و سرچوب) تشکیل شده است. سرچوب ها از چوب صنوبر محلی و آجار ها از ترکه های نی محلی (بامبو) تهیه شد. تمام اتصالات این عناصر سازه‌ای سقف، بدون استفاده از مصالح جدید (میخ، پیچ) با استفاده از طنابی از ساقه برنج به نام وریس که به دست بانوان روستایی بافته شده بود، متصل شدند.
پوشش نهایی سقف
پوشش نهایی سقف چهار شیبه، با گیاه گالی، سقف گالی پوش را به وجود آورده است.
امکانات
توجه به آسایش محیطی اقامت‌کنندگان با استفاده از تهویه طبیعی و تاسیسات سرمایش و گرمایش جدید (مکمل روش های بومی) و قرارگیری سرویس بهداشتی در اتاق ها و نیز سرویس های مشترک که در هماهنگی کامل با بناهای بومی گیلان است.
ساخت فضاهای خدماتی امروزی مانند سرویس های بهداشتی، غذاخوری، حمام، آشپزخانه، اتاق تاسیسات، تاسیسات اطفا حریق، لوله کشی گاز، دوربین های مدار بسته و … با هماهنگی کامل با ساختار بومی – اقلیمی پروژه و با تبعیت از ضوابط و استانداردهای ساختمانی و ضوابط ایمنی اقامتگاه‌های بومگردی است.
